Antoni Burzyński w okresie międzywojennym służył w Korpusie Ochrony Pogranicza. Z tego czasu pochodzą jego fotografie pamiątkowe w mundurze KOP. Na zdjęciu portretowym widoczna jest odznaka Korpusu. W 1939 roku był zmobilizowany do 10. Pułku Piechoty. Brał czynny udział w Bitwie nad Bzurą w rejonie Łowicza. Dostał się do niewoli niemieckiej w miejscowości Osiek, gdzie w 1939 roku w połowie września (przed odejściem w kierunku przepraw na Bzurze w rejonie Witkowic) zbierali się żołnierze 26. Dywizji Piechoty, w skład której wchodził 10. Pułk. Z opowieści przekazywanych przez żołnierza po zakończeniu wojny wynika, że po wzięciu do niewoli został odprowadzony przez niemieckiego żołnierza jadącego konno do Czerniewa k. Kiernozi, gdzie znajdowali się inni żołnierze. Pomimo, że był w niewoli, szedł z własnym karabinem na ramieniu. Dalej jeńcy przeprowadzeni zostali do tymczasowego obozu jenieckiego w Maurzycach k. Łowicza, skąd po kilkunastu dniach strzelec Antoni Burzyński został zwolniony. Do domu wrócił w mundurze Wojska Polskiego. Mundur ten przechowywany był jeszcze wiele lat po wojnie. W materiale płaszcza znajdowała się jeszcze dziura po pocisku karabinowym, który jednak nie wyrządził szkody żołnierzowi. Wojnę przeżył.