Hełm wzór 31
Podstawowy hełm Wojska Polskiego przed 1939 r. Wprowadzony do użytku w pierwszej połowie lat 30-tych. Jednoczęściowy korpus miał lekkie podcięcie i wyprofilowany daszek. Hełm pokrywany był antyodblaskowym lakierem (zawierającym domieszkę grudek korka) nazywanym "Salamandrą ". Jego waga wynosiła 1,3 kg, a grubość ścianki ok. 1 mm. Chełm osłaniał głowę żołnierza zarówno przed pociskami pistoletowymi i karabinowymi wystrzelonymi z dalszej odległości, jak i lotkami (kulkami) szrapneli. Znajdujące się z Izbie Pamięci hełmy pochodzą z Bitwy nad Bzurą. Można tu zobaczyć również hełmy po zrekonstruowaniu powłoki lakierniczej i fasunku. Hełmy pod wpływem uderzenia większym odłamkiem ulegały uszkodzeniu - co można zauważyć na jednym z eksponatów. Nie każdy żołnierz w 1939 r. miał taki hełm. Do wybuchu II Wojny Światowej wyprodukowano ich nieco ponad 300 tysięcy. Ciekawostką jest fakt, że w artylerii hełmy noszono daszkiem do tyłu, aby łatwiej było korzystać z przyrządów celowniczych i prowadzić obserwację.
